Rustig aan

23 maart 2016 - Armação de Pêra, Portugal

De dag begon weer met een lekker zonnetje, dus buiten aan het ontbijt. We hadden voor vandaag geen plannen, dus lekker rustig aan opgestart. Martin is rond elven een lekker stuk gaan fietsen en was tegen tweeën weer terug. Na de wat late lunch, zijn we nog naar het altijd gezellige Albufeira gegaan. We zaten daar precies een jaar geleden ook al en eigenlijk was er nog weinig tot niets veranderd. Toch nog maar even een paar foto's gemaakt voor de blog. Gisteren moesten we een keuze uit bijna 200 foto's maken, vandaag dus maar uit vijftien. We hebben nog even in het zonnetje een terrasje gepikt en daarna, net als vorig jaar voor bij mijn moeder, nu een vlinder voor bij mijn zusje Petra gekocht.
Regelmatig komen we in dit gebied bomen tegen die tot zo'n twee meter boven de grond geen schors meer hebben. Dit blijken kurkeiken te zijn. Jaarlijks wordt er voor 140.000 ton aan Portugese kurk geproduceerd. Kurkeiken groeien erg langzaam en pas na 25 jaar wordt de schors geoogst. De stammen krijgen een nummer van het jaartal waarin ze zijn geoogst, want na minstens 9 jaar kan er pas weer geoogst worden. Een kurk van de hoogste kwaliteit kost ongeveer 0.50 Euro cent. Van de resten worden geperste platen gemaakt waarvan vele andere dingen gemaakt kunnen worden, zoals riemen, tassen, portemonnees ed.
Dit was het voor vandaag. Doei doei

Foto’s